سرطان روده بزرگ

بررسی و تشخیص سرطان روده بزرگ

آزمایشات غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان روده بزرگ و پولیپ‌، در افراد سالم بدون علامت از سن ۵۰ تا ۷۵ سالگی توصیه می‌شود. شروع غربالگری افراد در معرض ​​خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در سن ۵۰ سالگی است. اما افرادی که دارای خطر بالاتری هستند، مانند افرادی با سابقه‌ی خانوادگی سرطان کولون یا نژاد آفریقایی آمریکایی، باید زودتر بررسی شوند. غربالگری می‌تواند پولیپ‌ها را قبل از تبدیل شدن به سرطان تشخیص دهد. تشخیص سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه، شانس موفقیت درمان را بالاتر می‌برد. روش‌های تشخیصی و غربالگری سرطان کولورکتال متفاوت هستند. هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارد. اگر علائم بیمار حاکی از ابتلا به سرطان کولون است، با توجه به سن و شرایط وی، پزشک از روش‌های تشخیصی به شرح زیر استفاده خواهد کرد:

آزمایش بررسی خون در مدفوع

تست خون در مدفوع کاملا دقیق نیست. زیرا همه سرطان‌ها باعث خونریزی نمی‌شوند. بنابراین، این تست می‌تواند نتیجه منفی کاذب داشته باشد. همچنین خون در مدفوع ممکن است به دلیل بیماری دیگری مانند هموروئید، دیده شود. برخی از غذاها نیز ممکن است باعث خونریزی گوارشی شوند.

آزمایش دی ان ای مدفوع

این آزمایش چندین نشانگر دی ان ای که در سرطان کولون و یا سلول‌های پولیپ پیش سرطانی در مدفوع رها می‌شوند، بررسی می‌کند. این تست برای تشخیص سرطان روده بزرگ از پولیپ دقیق‌تر است، اما نمی‌تواند تمام جهش‌های دی ان ای ایجاد کننده‌ی تومور را تشخیص دهد.

سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر

پزشک با استفاده از سیگموئیدوسکوپ (لوله‌ی انعطاف پذیر، بلند، باریک و دارای پروژکتور و دوربین کوچکی در انتها) رکتوم و سیگموئید بیمار را بررسی می‌کند. کولون سیگموئید آخرین بخش روده بزرگ، قبل از مقعد است. این آزمایش چند دقیقه طول می‌کشد و دردناک نیست. اما ممکن است ناراحت کننده باشد. در صورت تشخیص پولیپ یا سرطان روده بزرگ، پس از آن کولونوسکوپی برای بررسی کل کولون انجام می‌شود. سیگموئیدوسکوپی تنها پولیپ و سرطان را در یک سوم انتهایی روده و راست روده تشخیص می‌دهد و ضایعه در بخش‌های دیگر دستگاه گوارش را تشخیص نخواهد داد.

عکس اشعه x به همراه تنقیه باریم

باریم رنگی است که از طریق تنقیه در روده بیمار تزریق می‌گردد و در اشعه‌ی ایکس ظاهر می‌شود. در صورت وجود یافته غیر طبیعی، انجام کولونوسکوپی توصیه می‌شود.

کولونوسکوپی

در حال حاضر بهترین روش تشخیصی سرطان روده‌ی بزرگ، کولونوسکوپی است. لوله کولونوسکوپی طولانی‌تر از لوله‌ی سیگموئیدوسکوپی است و به پزشک این امکان را می‌دهد که تمام کولون و رکتوم را ببیند. می‌توان طی کولونوسکوپی، پولیپ کشف شده را برداشت و نمونه بافتی یا بیوپسی تهیه کرد. کولونوسکوپی بدون درد است و قبل از انجام آن داروی مسهل برای تخلیه روده، به بیمار داده می‌شود. خونریزی و سوراخ شدن دیواره روده بزرگ، از عوارض بسیار نادر کولونوسکوپی است.

CT کولونوگرافی

بعد از تخلیه کولون، دستگاه عکس برداری، از کولون تصویربرداری می‌کند. اگر چیزی غیر طبیعی پیدا شود، انجام کولونوسکوپی ضروری است. این روش کمتر تهاجمی بوده، تحمل پذیر‌تر است، دقت تشخیصی خوبی دارد و جایگزین مناسبی برای کولونوسکوپی، در بیماران در معرض خطر ابتلا به سرطان کولورکتال است.

تصویربرداری

سونوگرافی، ام آر آی (MRI) و سی تی اسکن شکمی، لگنی و قفسه‌ی سینه، می‌توانند مرحله‌ی سرطان و گسترش (متاستاز) سرطان به قسمت‌های دیگر بدن را نشان دهند.

آنتی ژن کارسینوامبریونیک (CEA)

سطح CEA در خون، در تعیین پیش آگهی و پاسخ به درمان موثر هستند.